Terapia dorosłych:
ubiór powinien być luźny, pozwalający na odsłonięcie „chorej” części ciała. Dla celów diagnostycznych może istnieć potrzeba rozebrania się do bielizny, jednakże jest to tylko za zgodą pacjenta. W przypadku terapii neurologicznej warto zaopatrzyć się w swobodny strój sportowy.
W każdym przypadku warto zabrać ze sobą duży ręcznik. Dla optymalizacji badania oraz terapii pacjent w dniu zabiegu nie powinien zażywać leków przeciwbólowych. Pacjent powinien zabrać ze sobą wyniki diagnostyki obrazowej (USG, RTG, MRI itd.), jeśli takowe posiada.

Terapia dzieci:
w przypadku noworodków oraz niemowlaków, które mają zostać przebadane lub poddane terapii warto zabrać ze sobą kocyk oraz ulubione zabawki dziecka. Starsze dzieci powinny być ubrane w luźny strój sportowy. Dla celów gimnastyki korekcyjno-kompensacyjnej dziecka istnieje konieczność oceny postawy w samej bieliźnie. Badanie jak i pierwsze wizyty terapeutyczne zawsze odbywają się w obecności rodzica.

Pomimo faktu, że większość osób oczekuje spektakularnych zmian po pierwszej terapii, to zdarza się to bardzo rzadko. Duża część przypadków wymaga zmiany nawyków, wypracowania odpowiedniej koordynacji,wzmocnienia mięśni lub uzyskania odpowiedniej odporności tkanek, niestety nie stanie się to podczas jednej wizyty lub bez aktywnego współudziału pacjenta. Każda patologia ma swoje samoograniczenie, a ciało fizjologiczny zegar zdrowienia, którego nie da się oszukać, z tego powodu niemożliwym jest idealne określenie optymalnej liczby zabiegów. Wiele dysfunkcji wymaga ścisłej współpracy z lekarzem specjalistą, a spora ich część pozostaje poza zasięgiem działania fizjoterapii. Najczęściej przewlekłe patologie oraz stany neurologiczne wymagają terapii dłuższej oraz bardziej systematycznej aniżeli przypadki nagłe.